سطوح سرمی اینترلوکین-۳۳ و اینترلوکین-۱۸ در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی و پوکی استخوان

زمینه و هدف: مطالعات محدودی در رابطه با سیتوکین های اینترلوکین-33 (il-33) و اینترلوکین-18 (il-18) در بیماری روماتیسم مفصلی انجام شده است؛ لذا این مطالعه با هدف اندازه گیری مقادیر il-33 و il-18 در سرم بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، قبل و سه ماه پس از درمان و مقایسه آن با گروه کنترل و افراد مبتلا به بیماری پوکی استخوان- به عنوان یک بیماری غیرالتهابی- انجام شده است. روش تحقیق: در این مطالعه مورد- شاهدی، سرم خون 20 بیمار مبتلا به روماتیسم مفصلی قبل از درمان، 15 بیمار مبتلا به پوکی استخوان و 30 فرد سالم که از نظر سن و جنس با هم همسان شده بودند، جمع آوری گردید. غلظت های سرمی il-33 و il-18 پلاسمایی، به روش الیزا اندازه گیری شد و اطلاعات به دست آمده، با استفاده از نرم افزار spss (ویرایش 19)، مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در شرایط توزیع نرمال داده ها، از آزمون های آماری t-test و آنالیز واریانس یک طرفه و در شرایط توزیع غیر نرمال داده ها، از آزمون های ناپارامتری کروسکال-والیس و ویلکاکسون استفاده شد. یافته ها: مقادیر سرمی il-33 در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، قبل از درمان (142/0±47/5 پیکوگرم بر میلی لیتر)، به طور چشمگیری بالاتر از سطح سرمی آن در سه ماه پس از درمان بیماران (072/0±34/4 پیکوگرم بر میلی لیتر 001/0p=) و در گروه کنترل سالم (076/0±53/4 پیکوگرم بر میلی لیتر 000/0p=) بود؛ همچنین تفاوت چشمگیری در سطح il-33، بین بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی و بیماران مبتلا به پوکی استخوان، قبل از درمان (001/0p=) مشاهده شد. سطوح سرمی il-18 در بیماران مبتلا به روماتیسم مفصلی، قبل از درمان (38/67±12/482 پیکوگرم بر میلی لیتر) به طور چشمگیری بالاتر از سطح سرمی آن در سه ماه پس از درمان بیماران (33/55±67/302 پیکوگرم بر میلی لیتر، 004/0p=)، گروه کنترل (56/47±19/216 پیکوگرم بر میلی لیتر، 004/0p=) و بیماران مبتلا به پوکی استخوان (72/53±79/316 پیکوگرم بر میلی لیتر، 001/0p=) بود. نتیجه گیری: il-33 و il-18، در بیماران روماتیسم مفصلی بسیار فعال بوده و در اثر زمان، دچار تغییرات شدیدی می شوند. احتمالآ بتوان آنها را به عنوان شاخص های روند کنترل بیماری در بیماران روماتیسم مفصلی در نظر گرفت.